خوی تو با دوستان، تلخ سخن گفتنست؛چاره سعدی حدیث با شکر آمیختن

بعضی ابیات هم هست که وقتی میخونمشون،

با خودم می گم اگه هم عصر شاعر بودم و از دوستانش،

این بیت رو که ازش می شنیدم،

به شوخی می زدم پس گردنش و می گفتم اَی پدرسوختـــه! :))

مثلا این بیت سعدی رو نگاه کنین:

دل و جانم به تو مشغول و نظر در چپ و راست

تا نگویند رقیبان که تو منظور منی!