بالا و پایین

گاهی از دور زمان به تنگ میام

که چرا فلان چیز اونطوریه

چرا فلان مشکل، فلان غم و فلان درد و مصیبت برای من هست

یاد آوری این حکایت سعدی، آدم رو کمی آرام و شاکر می کنه، 

و به یاد آوردن افرادی، که همین وضع ناراضی کننده ی امروز ما، آرزوی اون هاست.

 

هرگز از دور زمان ننالیده بودم و روی از گردش آسمان در هم نکشیده، مگر وقتی که پایم برهنه مانده بود و استطاعت پای پوشی نداشتم (کفش نداشت و پولی هم نداشت یه کفش بخره) . به جامع (مسجد جامع) کوفه در آمدم دلتنگ، یکی را دیدم که پای نداشت. سپاس نعمت حق به جای آوردم و بر بی کفشی صبر کردم.

 

مرغ بریان به چشم مردم سیر

 

کمتر از برگ تره بر خوان است

 

وآن که را دستگاه و قوت نیست

 

شلغم پخته مرغ بریان است