این غافله عزم کرب و بلا دارد

کرایه ی اسب عادّی  4 تومن بود، ولی اسب گرونی کرایه کرد که راه بلد بود و مسیر رو می دونست، به قیمت 12 تومن

گروهی میشن و راه میفتن،

با اسب،

به سمت کربلا

تو میونه ی راه، یکیشون مریض میشه و از اسب میفته

دمر میذارنش پشت اسب و به حرکت ادامه میدن،

تا این که میبینن طرف،

گردنش ولو شده؛

مُرده

میمونن که چیکار کنیم این جنازه رو تو این بیابون و غربت؟

نه میتونیم ببریمش،

نه وسیله داریم که خاکش کنیم

عربی بومی رو می بینن

اشاره می کنن که میتونی جنازه رو ببری خاکش کنی؟

عرب میاد، جنازه رو میندازه رو کولش و میره

و سواران به راهشون ادامه میدن ...

از خاطرات شفاهی منقول از پدر پدربزرگ پدربزرگم بود- کربلایی ذوالفقار !-

خاطره ی سفری،

7 نسل پیش از من!