ما عندکم ینفد و ما عند الله باق...*
بزغاله‌ای را خدمت پیغمبر اکرم (ص) آوردند
ذبح کرد و فرمود: «هرکس گوشت
می‌خواهد بیاید.»
فقرای مدینه به سوی خانه‌ی پیغمبر به راه افتادند. پیغمبر به هر کدام یک تکّه داد.
بعد که همه رفتند، فقط یک کتفِ آن مانده بود.
یکی
از زنان پیغمبر عرض کرد: «یا رسول اللَّه! بزغاله‌ای به این بزرگی رفت؛
همین کتفش ماند!؟»
پیغمبر فرمود: «همه‌اش ماند؛ فقط همین کتفش است که می‌رود...»
از وجود ما چه مونده؟
از عمر ما، چقدرش رفته و چقدرش مونده؟
اوقات خوش آن بود که با دوست به سر شد
باقی همه بی حاصلی و بی خبری بود
*تیتر بخشی از آیه ی 96 سوره ی نحل، به این معنا که :آن چه نزد شماست فانی می شود، اما آن چه نزد خداست باقی می ماند...
منبع:: قبلا روایت رو شنیده بودم. سرچ کردم ببینم منبعش کجاست تا با منبع قرارش بدم. نام کتاب رو پیدا نکردم اما این جا(کلیک) ثبت است که رهبر در یکی از سخنرانی هاشون بیانش کردن
راستی این ناراحای نباید موتور محرکه ای باشه واسه این که درست استفاده کنیم باقی عمر رو؟!
پس چرا نیست برای ما؟!