آینده نگری2
دوشنبه, ۲۲ ارديبهشت ۱۳۹۳، ۰۸:۲۷ ق.ظ
احتمالا 4 یا 5 سالم بود،
حفظ کردن اذکار و سوره ها برام سخت بود،
پس پدر به آموختن ذکر "سبحان الله" برای شروع بسنده کرد،
ایستادن و دست بلند کردن و خم شدن و سر به روی خاک گذاشتن رو یادم داد، تا یاد بگیرم قنوت و رکوع و سجود رو
تا یاد بگیرم اصل نماز رو
سال ها میگذره
فهمیدن عمق اذکار و سوره ها، هنوز هم کار آسونی نیست
و هنوز هم، عملم با باور قلبی "سبحان الله" همخونی نداره، که انگار گاهی اطمینان ندارم به خدا!
ایستادن و خم شدن و سر روی خاک گذاشتن روی خاک رو یاد گرفتم، امّا هنوز بین این خم و راست شدن تا رسیدن به رکوع و افتادن به سجود فاصله ی زیادی هست
و هنوز با من عجین نشده اصل نماز...
۹۳/۰۲/۲۲
حیف که میدونیم و...