بر ما بسی کمان ملامت کشیده اند

شب بود، شاید حدود 10،

و بارون شدیدی می بارید

تو خیابون تاکسی ای پیدا نمی شد،

زدم کنار و چند نفر رو سوار کردم تا تو مسیرم برسونمشون

تا اون موقع برای غریبه ای رانندگی نکرده بودم، و سعی می کردم خیلی با احتیاط برم تا مسافرا آب تو دلشون تکون نخوره

یکی از مسافرا خیلی حرّاف بود، یه ریز حرف می زد!

چند تا جوون رو که تند می رفتن دید

آقا من باب خود شیرینی، تشکّر کرد از رانندگی آروم من و هر چی از دهنش در اومد به این آدمایی که تند می رفتن گفت! :)))

-حالا جوونن دیگه آقا، دوست دارن با سرعت برونن!

-نه آقا، بی شعورن! وگرنه شما هم جوونی! :))))

شیطونه می گفت گازشو بگیرم، بعد وسط خیابون دستی رو بکشم بعد این که ماشین رو آسفالت خیس دو دور چرخید، درو باز کنم و با یه لحن جدّی بگم:

-"پیاده!" :)))

البته شیطونه زر زیادی میزد! میخواستمم بلد نبودم! :)))